Indigenen buruzagitzak nazioan eta nazioartean salatu eta eskatu ditu haien eskubideak, bizi dituzten indarkeriak eta erresistentzia-estrategiak ikusarazi ditu, eta elkartasun politikoko sareak ehundu ditu ozeonaren alde batean eta bestean. Munduak krisi sistemiko bat bizi zuen, COVID-19 agertzeak jada prekarietate eta ahultasun egoeran zeuden populazioen gaineko inpaktuak areagotu baino lehen.
Gure artean ditugu 2019ko memoria, hemen eta Latinoamerikako bazkideekin iaz egin dugun guztia azalduta, bai eta aliantzak, sareak, testuinguruak eta, urtero bezala, kontuen errendimendua ere. Aurten, bideo memoria batekin, kontatutako guztia irudietan ere jasotzeko.
Koronabirusa ez da demokratikoa, ez die guztiei berdin eragiten, eta baldintza sozioekonomikoek haren afekzio- eta heriotza-maila zehazten dute. Beste pandemia batzuk daude. Ezin dugu ahaztu, batez ere Latinoamerikara begiratzen badugu, nahiz eta Afrikan eta baita Europa zaharrera edo Estatu Batuetara ere, koronabirusaren pandemiari izaera sozial eta politikoko beste batzuk gehitzen zaizkiola, lehenengoaren ondorio txarrenak biderkatzen dituztenak.
Gaur egun, balkoiak eta leihoak kontzientzia kritikoa eraikitzeko espazioak dira. Horrela, pandemiaren ondorengo etorkizuna zalantzazkoa izan daitekeen arren, sistema neoliberalaren auzitan jartzea inoiz ez da hain handia eta hedatua izan herritarren artean. Beste etorkizun posible hori eraikitzen hasteko aukera bat da hau.
Pandemia eta konfinamendu egun hauetan, Mugarik Gabe Radio Euskadiko La Galerian parte hartu dugu pare bat aldiz, lehenengo saioan pandemiei buruz hitz egiten, Latinoamerikako hainbat ahotsekin Koronabirus pandemiaren eta beste pandemia batzuen egoerari buruz hitz egiten, eta bigarrenean, Lolita Chavezekin batera, Bizitza Onari buruz.
Askotariko testuinguruak eta harreman asimetrikoak izan arren, elkartasun sendoa pizten da, eta ulertzen du guztiok interdependenteak garela. Konponbide globalen arazo globalen aurrean. Eta ez dagoela "beste" edo "beste batzuk", baizik eta konpromiso eta horizonte komun bat pertsonekin, "Gu" ere badiren komunitate eta herriekin.
Euskal GGKEen Koordinakundeak uste du koronabirusa Euskal Herrira iristean, aste gutxi barru, eredu ekonomiko eta sozial baten hauskortasuna pairatu dugula, eta horren ondorioz, gure etxeetan konfinatu behar izan dugula, mugikortasunari uko egin behar izan diogula, lan-eredua birpentsatu behar izan dugula eta ekoizpen-kateak eta gure elikadura berrikusi behar izan ditugula.
Ados, zilborrari asko begiratzeko egunak dira, gure gertuko jendeaz kezkatzeko, gure familiez. Baina atzo arte munduan bidegabe gertatzen zena eta gaur egun ere hor dirauena ezabatu ezin duten egunak ere badira, nahiz eta informazio konstante eta monotematikoak koronavirusaz haratago ezer ez dagoela pentsatzera garamatzan.
Jair Bolsonaro ultraeskuindarrak urtebete agintean eman ondoren, Brasilgo eta munduko Amazoniak heriotza hirukote bat biltzen dute (genozidioa, etnozidioa eta ekozidioa), "Planetaren birika berdea" deritzonean kontzentrazio handia duena. Eta horrek guztiak merkatu ekonomia kaltetzen ez duen bitartean elite politiko eta ekonomikoek beste alde batera begiratzen jarraituko dute.
Mugarik Gabek, Euskal Herriko beste erakunde politiko, sindikal, lankidetzako eta nazioarteko elkartasunerako kolektiboekin batera, El Salvadorreko Nayib Bukele presidentearen estatu kolpearen saiakera salatzen dugu.
